Palmzondag, naar aanleiding van Lucas 22:54-62
Rode draad door de preek: Je kiest bewust voor Jezus maar je valt jezelf heel erg tegen. Weet dan dat Jezus je niet loslaat. Hij kijkt je vol liefde aan. Zo word je weer als nieuw.
- Jezus moest lijden omdat Petrus zijn rug niet recht hield. Moest Jezus ook voor jou lijden?
- Wat lees jij in de ogen van Jezus. Verwijt, teleurstelling, boosheid, liefde of wellicht een combinatie ervan?
- Bij wie van de omstanders zou jij horen? Leerling als Petrus, andere leerlingen, omstanders, bewakers?
- Verloochening van Jezus hoeft niet in een keer keihard te gebeuren maar ook heel geleidelijk, waarbij je relatie met Christus steeds dunner wordt. Herkenbaar?
- Wat raakt je in het verhaal van Petrus in het bijzonder?
- Herken je de dynamiek van ‘wel willen en toch niet doen’? Hoe ga je daarmee om?
- Wanneer laat jij je aankijken door Jezus?
Motto van Tim Keller: Je bent zondiger en slechter dan je ooit kunt beseffen, maar meer geliefd en aanvaard dan je ooit had durven hopen.
Kijk in de spiegel van dit verhaal. Zie je het voor je?
Zeg het maar na voor jezelf: Ik (eigen naam) ben zondiger en slechter dan ik ooit kan beseffen, maar meer geliefd en aanvaard dan ik ooit had durven hopen.
DE VERLOOCHENING VAN JEZUS
Dat zelfvertrouwen:
ik niet
al zou iedereen
ik zal Hem niet verlaten –
ach Petrus
wie herkent dat niet
herkent in jou niet zichzelf
ik wel
wij zijn als jij
wij bouwen op onszelf
en kantelen van schrik
zodra een vinger wijst
maar dan is er zijn blik –
ach jij
verwijt en liefde tegelijk
zijn droefheid die de onze wekt
tot tranen van berouw
en later slechts die dringende
innig herhaalde vraag
‘heb je Mij lief?’ –
het antwoord dat Hij kent
Hij wil het steeds weer horen
dat aarzelende ‘ja,
U weet, ik heb U lief’
hoe weegt Hij het, verpleegt Hij het
tot het als zekerheid
weer in ons is herboren
– Inge Lievaart